سلام برسيد حسن نصرا....رهبر مومن عرب

سلام بر حزب الله ، سلام بر مردم لبنان ، سلام بر رهبر مؤمن عرب . سيد حسن نصرا....کسی که برای من یک قهرمان واقعی است

0101010101010101010101010101010101
تو کافر شده ای، سید حسن
تو ننگ عربی، سید حسن!

نام تو را باید

از فهرست اعراب شایسته خط بزنیم

تو

بجای آنکه در ایوان ویلای ساحلی ات

لم بدهی

و چرت تابستانی ات

رابا دود قلیان مفرح کنی

تفنگ دست می گیری

و از پشت تریبون المنار

با نعره هایت

چرت ما را پاره می کنی

تو هیچ شباهتی به اعراب بزرگ نداری، سید حسن!

نه شکمت

آن اندازه است

که از پشت دشداشه های سفید

وقارعرب را نمایان کند

نه چفیه و عقال داری

تازه عمامه سیاه سرت می گذاری

که ما را به یاد خمینی می اندازد

که یکبار چرت مان را پاره کرده بود

تو ننگ عربی، سید حسن!

بجای آنکه در حرمسرایت بگردی

و رقص عربی ممالیک گرجی و اوکراینی ات را تماشا کنی

تا فردا در بهشت

برای مغازله با حوریان آماده باشی

در مخفیگاهت

که نمی دانیم کجاست

می نشینی و نهج البلاغه می خوانی

تو کافر شده ای، سید حسن!

و بر ماست که تو را به یهودیان اهل کتاب بسپاریم...

فقط به رسم مردان بزرگ عرب

صادق باش و بگو

برد موشک هایت

به ریاض که نمی رسد؟!

شعری از امید مهدی نژاد

وظیفه ی تو عمل است

!سلام

امشب برام یه شب خاص هست.امشب شاید برام همیشه بتوونه یه معنی دیگه داشته باشه!
الآن جمله (( وظیفه ی تو عمل است ، به تشویق ها وتنبیه ها بی تفاوت باش... )) که کامل هم توی ذهنم نیست توی سرم بدو بدو می کنه ! شاید حالا دیگه نوبت من هست که بدوم!
می دونی دنبال این می گشتم که جمله ی بالا را کامل کنم یه نگاه به دفتر خاطرات که البته از سستی من بیشتر روزای پارسال را توش چیزی ننوشتم کردم ، حالم یه جوری شد . الآن حس می کنم یه تیکه از 010101 توی خوابگاه جامانده!حس می کنم خیلی گیجم !خیلی سر به هوام! خیلی مشغول دلخوشی های زودگذرم! والبته گاهی اسیر هوای نفس
آهای 010101 خودت بهتر می دونی چه قدر به خودت ظلم کردی! و چه قدر به پدرت ، مادرت، برادرت و....!وچه قدر ظلم به آدمایی ضعیفی که منتظرن تا از تواستفاده کنن
دارم به این فکر می کنم که پارسال این موقع داشت جریان سیال ذهنم کجا می رفت وحالا کجا ها بیشتر می ره
شاید به جرائت بتوونم بگم دو سه ماه بد داشتم که خودم برای خودم درست کردم شبیه می بخشید یه موش مریض! اول اون امتحانات افتضاح و بعد این وقت تلف کردن ها و... تابستان! می دونی دو سه ماه که فقط چند برگ بیشتر توی دفترم ننوشتم!معنی اش را خودمم می فهمم : ! فعلن یه کم بی خیال(شناور) باش!که بعد همین یه کم میشه یه عالمه اشتباه
دارم فکر می کنم یه دفتر جدید برای خودم بردارم ، آخه به برگ های آخر دفترم رسیدم و از امروز دوباره هر روزم را ثبت خواهم کرد وبه خودم وکارام دقت می کنم! تصمیم گرفتم رنگ بک گراند پست ها را تغییر بدم به جای زرد مرده ، آبی آسمونی
همه ی اینا را گفتم ولی تهش می خوام داد بزنم که معنی زندگیمون را فراموش نکنیم اینکه ما یه وظیفه ای داریم ! برای یه هدف و کاری خلق شدیم ! اگه ترک کاری سخته و انجام کاری ساده و خوشایند ، نباید بذاریم روی ارزش ها وبنیان ها ی فکریمون اثر بذاره
باید بدونی و فراموش نکنی توی این زندگی پر از حقیقت های گمشده، پر ازتناقض های آشکار و پنهان ، دروغ و طمع! از زندگی چی می خای؟ چرا !؟
باید بدوونی که درس برای چی ! توی رابطه هات با بقیه اگه از خودت زیاد راضی نیستی خوب برای چی؟
!همیشه به ارز ش هات پایبند باش

سهیلا ق ، سر از کودک 5 روزه اش جا کرده ، قلبش را از سینه بیرون کشیده ، روده هایش را در آورده و کلاغ ها قلب پسرک را در آورده و کلاغ ها قلب پسرک را خورده اند در این سال ها و در این سیاهی ها چه بر سر سهیلا آمده که به جای آغوش کشیدن کودک کوچکش ، چاقوی خشم را به سینه او فرو کرد؟اصلا مهم است چه بلاهایی براین خانم 28 ساله از کودکی آمده است؟اگر من یا تو که بلاگم را می خوانی همون طور که توی دو پست قبل گفتم کاملا تحت تاثیر عوامل بیرونی و درونی باشیم اگر جای سهیلا بودیم آیا همین کار را می کردیم؟(دقت کن می گم کاملا شرایط سهیلا را داشتیم و البته تمام اشتباهات اون را از نوجوانی تا الآن را می کردیم و اون بلاها سرمون می آمد!)
البته هنوز هم من فکر نمی کنم بازم من این کار ها را نمی کردم یعنی نمی توونستم انجام بدم ولی به نظرم حداقل بعضی از آدم های معمولی(بعضی وقت ها فکر می کنم بیشتر آدم ها) اگر کاملا این شرایط براشون پیش می آمد باز این کار را می کردن!چون نمی خوام بلاگم صفحه حوادث بشه ؛ پس دیگه چیزی نمی گم.فقط بگم این که چه اتفاقی

افتاده را توی روزنامه ی اعتماد ، روز چهارشنبه -سه مرداد کامل می توونی بخوونی!

010101

زندگی ما خیلی وقت ها شبیه شخصیت های فیلم ها و داستان هاست ، با توجه به نگاه شخصیت به گذشته و آینده می شه حدودا فهمید الآن چه کار می کنه!اینا را می گم خودمم گاهی حس بدی پیدا می کنم ولی وقتی یادم می یاد اگر قراردادها ی شخصیتی خودم که کاملا به هم ریخته است را یه کم خودم دستکاریش کنم و سعی کنم اونجوری که به ارزش ها نزدیک تر هست نظمش بدم و اون را بیشتر از اونکه خودم و محیطم می گن به نفع ارزش ها نظم بدم اون وقت جزی از اون بعضی یا خیلی ها نیستم!البته این مثل خیلی ها نبودن سخته کماینکه فعلا هنوز در گیر خودم و محیطم هستم . البته ما داریم برای خودمون زندگی می کنیم اشتباه نشه می گم! اما آیا ما چه قدر درست داریم در جهت خود خودمون یعنی اونی که براش ساخته شدیم حرکت می کنیم ؛ گاهی وقت ها حس می کنم این که الآنم نه تنها راه زندگیم را گم کردم که اصلا خودم را توی این راه اشتباه گم کردم!!می فهمی چی میگم !؟؟!هم اتاقیم (الف) هیچ وقت بحث نمی کرد و همیشه از بحث فرار می کرد ؛ می گفت هر چی هست و قراردادهایی هست که می گیم خوبه و حتی قرارداد هم نیست تنها حس می کنیم

خوبه حتما خوبه خوبه!!!اینا گفتم که بگم خیلی ها هم از ترس اینکه یه وقت حتی حس کنن گم می شن فرار می کنن!

010

یا مثل بعضی ها مثلا هزل وطنز میگن ، نمی دوونن روش مقابله با اندیشه ونقد، هیچ وقت طنز وهزل نیست!

0010000000000000
اینا همش قصه است!آره!

00000000000000000000

شاید بهتره اینا را توی بلاگم نگم!

0000000000000000000000000000

1

اصلا فکر نمی کردم کامنت هام این قدر خوب باشد!
پس یک یار به همه ی آن ها اشاره می کنم :
همین طور که ابر گفتند با نگاه به کودکی و فرآیند یادگیری و... می شود تعاریفی جدید و کامل تر از خودمان بکنیم چیزی که یکی از دغدغه های من وخیلی از ما است.
وهمین طورکه سوها اسپیکا گفتند بله! هنوز هم درونمان یک کودک هست ! و اینکه سوها می گویند ما نباید راهنمایی ها را فراموش کنیم .آیا راهنمایی ها همش درسته؟ اصلا به نظر من ،باید و باید بعضی از آن ها ، نه همه ی آن ها را فراموش کنیم مثلا همین روشهای اشتباه یادگیری ، شیوه های اشتباه حل مسئله و...!و جالب اینکه واقعا چه راهنمایی هایی درست بوده وهست؟
یه جمله معروف هست که می گوید (( دنیای ما پر از نشانه هست و همین قدر که نشانه ها ، آدم را به سمت حقیقت راهنمایی می کنند ، می توانند از حقیقت دور کنند.)) من نمی گویم باید کودکی و راهنمایی ها را فراموش کنیم ولی شکی نیست که یادگیری های اشتباهی هم اتفاق افتاده است . مثلا همه می دانند که راهنمایی هایی که در باره ی یادگیری در مدرسه اتفاق می افتد حالا اگر نگوییم اشتباه می باشد ناقص که هست!
اما المیرا ، که نوشتن دوران کودکی یک شکل دیگر بود و انگار مشکلات نداشتیم . من هم این نظر را قبول دارم ولی اینکه توی پست قبل می گویم بچگی هم دوران رویایی و ایده آلی نیست این هست که می بخشید ، آیا یه آدمی که سطح هوشی پایینی دارد و خیلی از مسائل را شبیه کودکی ما درک نمی کند گاها بعضی ازمشکلاتی که ما انسان های عادی داریم برایش بی معنی هست. اما آیا این ندانستن خودش یک مشکل بزرگ به حساب نمی آید! اینکه برای ما کلی اتفاق خوب وبد بیفتد ولی چون درک پایین تری داریم با مسائل خیلی کوچک تر خیلی بیشتر شاد و ناراحت بشویم و احساساتمان سطحی تر باشد و همچنین رفتار و هیجاناتی و شناختی سطحی تر داشته باشیم!بماند که با تربیت اشتباه ، دوران کودکی ، دوران خیلی بدی خواهد بود و خودمان زیاد نمی توانیم تاثیری بر روند زندگیمون داشته باشیم و عملا ما کاملا وابسته و منفعل هستیم!
010101
بازم کامنت بگذارید . صد در صد کامنت هایی که برای نوشته قبل بود و همچنین اگر شما دوباره کامنت بگذارید در جهت تکامل دیدگاه های این بلاگ موثر هست!010101

!این پست تا حالا چند بار تغییر کرده