وقتی ذهنم پریود می شود

عصر دوشنبه روانشناسی داشتیم
مراحل رشد را بررسی میکردیم
این مراحل را از نظر اریکسون نوشته ام.
نوجوانی : هویت یابی در برابر آشفتگی هویت
اوایل بزرگسالی(دهه های سوم و چهارم عمر):صمیمیت در برابر انزوا
اواسط بزرگسالی (دهه های پنجم و ششم عمر):تولید در برابر رکود
اواخر بزرگسالی (دهه ی هفتاد به بعد):تمامیت در برابر ناامیدی
ومن حس می کنم که ما انسان ها بیش از حد مادی وزمینی هستیم .بیش از حد تصور منفعل!
استاد می گه احساست شاعرانه هم مربوط می شه به دوره ی سنی و…!و در دوره های بعد خبری از این نوع نگاه نسبت به زندگی نیست.
یاد یه نوشته تویه یه بلاگ افتادم .نویسندش می گفت وقتی پریود می شم احساسات و رفتارم تغییرات زیادی می کنه
و می گفت از اینکه پیر بشم می ترسم و….
اما ببین واقعا ما تحت کنترل ترشحات وقانون های نا نوشته تویه زندگیمون هستیم
و حس میکنم که بیشترباید به این دنیای زمینی توجه وفکر کنم!
01010000000000000000001
در مورد نوشته ی قبل من هیچ گاه تغییرات را به صورت یک مرتبه متصور نیستم اینکه شب بخوابی و صبح بگی حالا دیگه حس می کنم باید عوض شم!
آرام آرام در زندگی ما در حال تغییرات هستیم ومن هم سعی می کنم بیشتر روی این تغییرات مسلط بشم وسعی کنم به اون چیزی که از خودم متصورم نزدیک بشم!
یعنی هنوز دارم خفه می شم نمردم!شما هم که منتظرین ما بمیریم اون وقت جشن تولد بگیرین!!!!!

عکس: توی نوشته ی قبل عکسی را که گذاشته ام نگاه کن
بک گراندش یه نوشته هست با یه چشم …….
00101010100